Kaptrui

Tegenwoordig beslist madame zelf wat ze aan wil, welke sokken daarbij passen en welk clipje ze in wil. EN geen staartje, mama. De tijd dat ik alleen bepaalde is voorbij. Zo maakte ik laatst een mooi en goed gelukt jurkje.

Het enige commentaar wat ik kreeg was. UIT, NU UIT!

Per toeval vond ik een leuke mintgroene sweaterstof met sterren. Die viel gelijk in de smaak. Uit 'stof voor durf het zelvers 1' maakte ik al een aantal keer de kaptrui en zo ook deze keer. Door ervaring wijs geworden, maakte ik de halsopening 6 cm wijder en het voor en achterpand vier cm langer. Op naailes had ik hem afgemaakt en daarna voorzichtig  opgehangen in Kaatjes kamer. 

De volgende ochtend.

IK ZIE MIJN TRUI! IK ZIE MIJN TRUI! MAMA MIJ UIT BED HALEN!

Missie geslaagd.

Sophies Universe 1

Ik ben bezig met twee haakprojecten tegelijkertijd. De Scheepjescal van 2014 en Sophies Universe. Allebei erg leuk, maar vooral van die laatste word ik erg blij!  Ik maak hem van stonewashed met haaknaald 3,5.

Tweeling

Voor schoonzus C. maakte ik voor haar tweeling twee jumpsuits van het bekende kiindpatroon. Deze pakjes zijn zo fijn! Geen getob met te flexibele hoofdjes. Alleen even de knoopjes aan de onderkant open, luiertje verschonen en klaar! 

Maar je leert er wel wat van...

Hoe vaak zeg ik dat wel niet tegen kinderen op school. 'Het geeft niet dat het niet lukt, van fouten leer je'. 'Blijven proberen, niet opgeven!'

Het is nu 4 uur. Vanaf vanochtend 10 uur ben ik bezig geweest met een zéér ingewikkeld naaiproject. Zo eentje die je beter kan doen al niemand je stoort, er geen kinderen aan het naaimachinepedaal trekken of ECHT NU een spelletje  willen doen. Zo'n project dus. Eentje voor naailes waar naai-juf P. het met alle geduld wil uitleggen.

Ik besloot gisteren dat ik het zelf wil doen. Met hulp van YouTube. Zo heb ik ook leren haken. En maar weer uithalen en doorgaan. Als iemand mij iets uitlegt ben ik binnen drie zinnen de draad kwijt. Een filmpje kan je dan nog een keer aanzetten. Ideaal.

Vanochtend stortte ik me op strookzak. Een soort paspelzak. Gelukkig vond ik een filmpje van een strenge doch wijze naai-juf. Na dit 20x bekeken te hebben, waagde ik een poging en het lukte! Op een proeflapje weliswaar.

Toen aan de slag met het echte project. En daar ging het direct al mis. Ik had maat 80 uitgeknipt, maar het leek wel 104. Goed. Toch maar doorgegaan. Na eindeloos tobben zat de strookzak erin, maar met een gat. Niks meer aan te redden.